Commerciële contracten
Commerciële contracten
Pre-contractuele fase, contractuele fase, post-contractuele fase en juridisch conflict
Bij het opstellen van internationale commerciële overeenkomsten is het belangrijk om eerst vast te stellen wat partijen precies beogen en wat het doel is waar ze naartoe willen werken. Hieronder een overzicht van de verschillende momenten wanneer het opstellen van een commerciële overeenkomst belangrijk is. Het doel van alle genoemde overeenkomsten is om uw bedrijf zo goed mogelijk te beschermen vanuit een juridisch oogpunt en om duidelijkheid te scheppen tussen partijen wat is afgesproken en wat de wederzijdse verwachtingen zijn. Over het algemeen zijn er vier fasen met betrekking tot het opstellen van internationale commerciële overeenkomst.
Vier fasen bij het opstellen van internationale commerciële contracten
- Pre-contractuele fase – de voorfase van een internationale commerciële overeenkomst.
Dit is waar partijen willen vastleggen dat ze het voornemen hebben om samen zaken te doen, door middel van een Letter of Intent. Het is ook mogelijk bijvoorbeeld dat partijen al overeenstemming hebben op bepaalde vlakken, dan is het handiger om een Memorandum of Understanding op te stellen. Ook wel genoemd een MOU. - Contractuele fase – het opstellen van een internationaal commerciëleovereenkomst.
Dit is als partijen overeenstemming hebben bereikt op commercieel gebied en er behoefte is om de op dat moment geldende afspraken vast te leggen. Een aantal voorbeelden van dit soort commerciële overeenkomsten of contracten zijn duurovereenkomsten, commerciële overeenkomsten met bepaalde tijd, koop/verkoop overeenkomst, joint-venture overeenkomst etc. Indien het gaat om de verkoop van bepaalde producten en/of diensten van uw bedrijf, dan zou dit een koop c.q. verkoopovereenkomst zijn van bepaalde producten c.q. diensten of indien het betrekking heeft op indirecte verkoop, een agentuurovereenkomst, distributieovereenkomst of franchiseovereenkomst. - Post-contractuele fase – de fase nadat de overeenkomst of het contract is gesloten.
Dit is de fase waar de overeengekomen commerciële overeenkomst wordt uitgevoerd door partijen. Het kan zo zijn dat er aanpassingen zijn gedaan door beide partijen met betrekking tot de uitvoering van de commerciële overeenkomst, dan is het mogelijk om een Addendum op te stellen die aangehecht wordt aan de commerciële overeenkomst. - Juridisch conflict nadat de commerciële overeenkomst is gesloten.
Dit is de fase waar partijen niet meer in overeenstemming zijn met de geldende afspraken of wanneer een van de partijen een ander beeld heeft van de geldende afspraken. In dit soort gevallen zal de behandelende advocaat uw bedrijf kunnen adviseren over welke afspraken zijn vastgelegd en wat de mogelijkheden zijn om bijvoorbeeld de commerciële overeenkomst te beëindigen c.q. op te zeggen.
Meer over Contracteren:
klik verder als u meer wilt weten hoe wij u kunnen adviseren over de volgende gebieden/onderwerpen:
GESPECIALISEERDE ADVOCATEN
Dit zijn onze advocaten die gespecialiseerd zijn op dit gebied.
Justin de Vries
Peter de Graaf
Furkan Alkilic
Gentia Niesert
Meer over contracteren
Wat zijn de mogelijkheden en aandachtspunten bij onderhuur van bedrijfsruimte?
Voor huurders van bedrijfsruimte kan het zinvol zijn om de gehuurde bedrijfsruimte (deels) onder te verhuren. De huurder wordt dan ook onderverhuurder. Mag dit zomaar?
Ontslag van bestuurders van stichtingen: nieuwe risico’s en kansen onder de WBTR!
Met de invoering van de Wet bestuur en toezicht rechtspersonen (WBTR) heeft de wetgever belangrijke stappen gezet om het bestuur en toezicht van stichtingen te verbeteren. Een van de meest in het oog springende veranderingen betreft de uitbreiding van de ontslaggronden voor bestuurders van stichtingen. In dit artikel bespreken we de nieuwe wettelijke regeling, illustreren we de regeling met een praktijkvoorbeeld en lichten we de implicaties voor bestuurders en belanghebbenden toe.
Bestuurdersaansprakelijkheid na turboliquidatie
In een recente rechtszaak over turboliquidatie van een horecazaak oordeelde de rechtbank dat de bestuurders niet persoonlijk aansprakelijk waren. De zaak betrof het stoppen van de onderneming zonder baten, waarbij schuldeisers naar rato werden betaald. De verhuurder claimde onrechtmatigheid, maar de rechtbank stelde dat de turboliquidatie correct was uitgevoerd zonder verplichting tot faillissement.
