Commerciële contracten met eindgebruiker2024-10-15T08:50:36+00:00

Onderneming & zaken doen

Commerciële contracten met eindgebruiker

Commerciële contracten kunnen ook betrekking hebben op de verkoop van producten en/of diensten. In deze categorie heb je directe verkoop en indirecte verkoopovereenkomsten.

Meer over Onderneming & Zaken Doen:

Klik verder als u meer wilt weten hoe wij u kunnen adviseren over de volgende gebieden/onderwerpen:

Directe verkoopcontracten zijn overeenkomsten waarbij producten en/of diensten rechtstreeks aan de andere partij(en) worden verkocht. Dit kan zijn middels een B2B-verkoopovereenkomst, een B2C-verkoopovereenkomst, een B2B-inkoopovereenkomst of een B2C-inkoopovereenkomst. In tegenstelling tot indirecte verkoopcontracten, vindt de handel in producten en/of diensten bij directe verkoopcontracten plaats zonder tussenkomst van een derde partij.

Is de overeenkomst voor de koop of verkoop van bepaalde producten en/of diensten? In dit geval is het belangrijk om te weten of de voorwaarden bedoeld zijn voor B2B of B2C.

Voorbeelden van verkoop en inkoopcontracten zijn:

  • Koop- en Verkoopovereenkomst
  • Algemene voorwaarden
  • Raamovereenkomst
  • Heads of Agreement
  • Geheimshoudingsovereenkomt
  • Exclusiviteitsovereenkomst etc.

In de regelgeving met betrekking tot contracten voor B2B geldt meer contractsvrijheid dan bijvoorbeeld B2C. Deze contractsvrijheid geldt met name voor ondernemers waar meer dan 50 werknemers in dienst zijn en waarbij er een publicatieplicht is.

De Algemene Voorwaarden zijn van toepassing op elke overeenkomst die u aangaat voor de verkoop of aankoop van producten/diensten, op voorwaarde dat de strikte wettelijke toepasselijkheidsregels worden nageleefd. Dit soort Algemene Handelsvoorwaarden zijn specifiek voor de B2B-markt. Het is efficiënt om de Algemene Voorwaarden te bundelen in één document en uw bedrijf zal intern een strikte procedure moeten implementeren om ervoor te zorgen dat de wettelijke toepasbaarheidsregels worden nageleefd. Zo niet, dan zijn de Algemene Voorwaarden mogelijk niet van toepassing op de koop-/verkoopovereenkomst.

Een geheimhoudingsverklaring wordt vaak gebruikt voorafgaand aan onderhandelingen waarbij partijen graag willen samenwerken en waarbij gevoelige informatie gedeeld wordt. Voorbeelden zijn klantenbestanden, financiële cijfers, technische informatie etc. Deze informatie, indien gebruikt door de wederpartij, kan schadelijk zijn voor uw bedrijf. Deze informatie dient dus geheim te blijven en partijen maken duidelijk afspraken hoe om te gaan met deze vertrouwelijke informatie waarbij vaak ook boetebepalingen worden opgenomen. Een geheimshoudingsverklaring kan eenzijdig of tweezijdig zijn, belangrijk hier is of alleen een partij gevoelige informatie deelt of dat beide partijen zijn.

Dit is waar twee professionele partijen gedurende een langere periode regelmatig samen zaken doen waarbij veel bepalingen hetzelfde blijven en waarbij een paar bepalingen zoals de koopprijs, betalingstermijnen etc. variabel zijn. Het is dan gebruikelijk om een raamovereenkomst op te stellen waar de niet variabele bepalingen vaak worden toegevoegd als bijlagen. Dit kan veel tijd en geld besparen.

Een duurovereenkomst is een contract tussen twee of meerdere partijen waarbij ze zich over ene weer hebben verbonden om bepaalde prestaties te verrichten. De prestaties moeten terugkerend of opeenvolgend zijn of voortdurend. De wet maakt een onderscheid tussen benoemende en onbenoemde duurovereenkomsten. Benoemde duurovereenkomsten zijn overeenkomsten zoals een arbeidsovereenkomst en huurovereenkomst  en hiervoor gelden wettelijke regelingen die gaan over beëindiging door opzegging bijvoorbeeld. Voor onbenoemde duurovereenkomst geldt dat een specifiek wettelijke regeling ontbreekt, zoals bij distributieovereenkomsten.

GESPECIALISEERDE ADVOCATEN

Dit zijn onze advocaten die gespecialiseerd zijn op dit gebied.

Meer over contracteren

Ontslag van bestuurders van stichtingen: nieuwe risico’s en kansen onder de WBTR!

oktober 17, 2024|

Met de invoering van de Wet bestuur en toezicht rechtspersonen (WBTR) heeft de wetgever belangrijke stappen gezet om het bestuur en toezicht van stichtingen te verbeteren. Een van de meest in het oog springende veranderingen betreft de uitbreiding van de ontslaggronden voor bestuurders van stichtingen. In dit artikel bespreken we de nieuwe wettelijke regeling, illustreren we de regeling met een praktijkvoorbeeld en lichten we de implicaties voor bestuurders en belanghebbenden toe.

Bestuurdersaansprakelijkheid na turboliquidatie

oktober 11, 2024|

In een recente rechtszaak over turboliquidatie van een horecazaak oordeelde de rechtbank dat de bestuurders niet persoonlijk aansprakelijk waren. De zaak betrof het stoppen van de onderneming zonder baten, waarbij schuldeisers naar rato werden betaald. De verhuurder claimde onrechtmatigheid, maar de rechtbank stelde dat de turboliquidatie correct was uitgevoerd zonder verplichting tot faillissement.

Ga naar de bovenkant