Reeds eerder heb ik geschreven over het feit dat een franchisegever terughoudend dient te zijn met het opzeggen van de franchiseovereenkomst. Bij vonnis van 6 september 2017 heeft de rechtbank Rotterdam wederom geoordeeld dat opzegging van de franchiseovereenkomst door franchisegever niet rechtsgeldig is.

De markt is in beweging. Retailers worden merken en merken worden retailers. Een spannende tijd waarin grenzen vervagen en waarin we worden uitgedaagd anders te kijken en te handelen.

Op 18 november 2016 heeft de Rechtbank Midden-Nederland een vonnis gewezen inzake de vraag op welke wijze de franchiseovereenkomst tot een einde is gekomen. De voorzieningenrechter oordeelde dat voor toewijzing van de vorderingen van franchisegever voldoende aannemelijk dient te worden dat de bodemrechter zal oordelen dat de overeenkomst is geëindigd door een reguliere opzegging en dat daarmee de contractuele bepalingen, die zien op tussentijdse bepaling van de overeenkomst en waarop de vorderingen zijn gebaseerd, van toepassing zijn.

De basis van een franchiserelatie is de franchiseovereenkomst. Hierin zijn de rechten en verplichtingen tussen franchisegever en franchisenemer vastgelegd. In een langdurige franchiserelatie is het niet onaannemelijk dat franchisegever bij het voortzetten van de franchiserelatie een nieuwe franchiseovereenkomst aan franchisenemer wilt voorleggen, omdat de huidige franchiseovereenkomst bijvoorbeeld gedateerd is dan wel onvoldoende aansluit op de praktijk.