In de politiek is al geruime tijd een discussie gaande over het beperken van de duur van de partneralimentatie. De huidige alimentatietermijn bedraagt 12 jaar. Daarop geldt een uitzondering: indien de duur van het huwelijk niet meer bedraagt dan 5 jaar en uit het huwelijk geen kinderen zijn geboren, dan is in dat geval de duur van de partneralimentatie gelijk aan de duur van het huwelijk. Deze wet is op 1 juli 1994 in werking getreden. Voorheen was er in het geheel geen duur aan de partneralimentatie gekoppeld en moesten onderhoudsplichtigen soms levenslang betalen. Inmiddels is de opvatting dat ook de huidige regelgeving is achterhaald en dat deze niet meer past in de maatschappij van nu. Daarom is in juni 2012 wetsvoorstel 33 311 ingediend in verband met het beperken van de duur van partneralimentatie tot een termijn van 5 jaar.
Onderhoudsplichtigen zullen dit wetsvoorstel verwelkomen maar onderhoudsgerechtigden zal dit mogelijk zorgen baren. Uiteraard is de maatschappij sinds 1994 verder gemoderniseerd en is ook de verhouding tussen man en vrouw veranderd. De vraag is echter of een dergelijk vergaande inperking van de duur van de partneralimentatie nodig en redelijk is.
Bij de bepaling van de hoogte van de partneralimentatie speelt tevens de welstand tijdens het huwelijk een rol en is het doel dat de gewezen echtelieden min of meer op dezelfde voet kunnen verder leven. Bij een beperking van de alimentatieduur naar 5 jaar zal de onderhoudsgerechtigde er veelal niet in slagen om binnen die 5 jaar op eenzelfde welstandsniveau te komen als tijdens het huwelijk. Voorts zijn er genoeg gevallen denkbaar waarin onderhoudsgerechtigden wel willen werken, maar dit simpelweg niet mogelijk is vanwege hun gezondheid of door hun beperkte kansen op de arbeidsmarkt wegens leeftijd, arbeidsverleden, opleiding of zorg voor kinderen tijdens het huwelijk. Voor hen zal een beperking van de alimentatieduur naar 5 jaar na ommekomst van die termijn een drastische inkomensachteruitgang teweegbrengen.
Bovendien biedt de huidige regelgeving reeds voldoende waarborgen. Allereerst wordt kritisch beoordeeld of de onderhoudsgerechtigde behoefte heeft aan partneralimentatie en wordt onderzocht in hoeverre en op welke termijn hij/zij zelf in eigen levensonderhoud kan voorzien. Voorts biedt de huidige wet ook nu al de mogelijkheid om limitering van de partneralimentatie te vragen. De huidige 12-jaarstermijn bedraagt dan ook een maximale termijn. Het verzoeken om een kortere termijn is echter steeds mogelijk.
De huidige wet biedt derhalve de mogelijkheid om per geval te beoordelen wat redelijk en billijk is, terwijl het wetsvoorstel er te makkelijk vanuitgaat dat iedere onderhoudsgerechtigde na 5 jaar in eigen levensonderhoud kan voorzien.
Informatie
Hebt u vragen over dit onderwerp, dan kunt u contact opnemen met ons kantoor op nummer 010 – 209 27 77 of via info@lvh-advocaten.nl.
