Bedrijven in financiële moeilijkheden
Wet Homologatie Onderhands Akkoord (WHOA)
De Wet Homologatie Onderhands Akkoord (WHOA) is op 1 januari 2021 in werking getreden. Door deze wetswijziging is het insolventierecht ingrijpend gewijzigd.
Dwangakkoord buiten faillissement
De WHOA stelt een schuldenaar in staat om een dwangakkoord aan te bieden aan schuldeisers en andere stakeholders (zoals aandeelhouders) dat ertoe kan bijdragen dat een faillissement wordt voorkomen. Voorheen bestond enkel in surseance van betaling of faillissement de mogelijkheid om een dwangakkoord verbindend te laten verklaren.
Gebondenheid schuldeisers
Het akkoord wordt verbindend voor de schuldeisers als de rechtbank het akkoord homologeert. Ook als schuldeisers tegen het akkoord hebben gestemd kunnen zij aan het akkoord gebonden worden. De wet stelt daarvoor onder meer de eis dat het akkoord redelijk en eerlijk moet zijn. De schuldeisers krijgen de gelegenheid om over het akkoord te stemmen en worden daartoe in verschillende klassen ingedeeld. Een hypotheekhouder zal bijvoorbeeld voor het deel van zijn vordering dat gedekt is door het hypotheekrecht in een andere klasse ingedeeld worden dan een schuldeiser zonder voorrecht (oftewel een concurrente schuldeiser).
De inhoud van het akkoord
De schuldenaar heeft veel vrijheid bij het inrichten van het akkoord. Het voorgestelde akkoord kan een wijziging van de rechten van betrokkenen (schuldeisers en aandeelhouders) met zich brengen. Een schuldeiser zal bijvoorbeeld genoegen moeten nemen met slechts een gedeeltelijke betaling van zijn vordering of omzetting van een deel van de schuld in aandelenkapitaal.
Wettelijke regeling WHOA
De regeling van de Wet Homologatie Onderhands Akkoord is behoorlijk complex. Aan de inhoud van het akkoord worden diverse eisen gesteld. Er dient bijvoorbeeld aangegeven te worden welke waarde naar verwachting gerealiseerd wordt als het akkoord tot stand komt (de reorganisatiewaarde) en ook de opbrengst die naar verwachting gerealiseerd kan worden bij een vereffening van het vermogen van de schuldenaar in faillissement (de liquidatiewaarde). Er dienen dus waarderingen plaats te vinden.
Op basis hiervan kan onder meer getoetst worden aan de no creditor worse off rule, waarmee wordt bedoeld dat de rechtbank het verzoek tot homologatie van het akkoord op verzoek van een schuldeisers kan afwijzen als de schuldeiser door het akkoord in een slechtere positie komt te verkeren dan bij vereffening van het vermogen van de schuldenaar bij faillissement.
Naast de schuldenaar, schuldeisers en stakeholders kunnen ook andere personen een rol spelen, zoals een herstructureringsdeskundige, observator en andere door de rechtbank te benoemen deskundigen.
Advocaten begeleiding WHOA
Wij helpen u graag als u een akkoord wenst aan te bieden teneinde een faillissement te voorkomen of wanneer u wordt geconfronteerd met een schuldenaar die een akkoord wenst aan te bieden.
Meer over Bedrijven in financiële moeilijkheden:
klik verder als u meer wilt weten hoe wij u kunnen adviseren over de volgende gebieden/onderwerpen:
GESPECIALISEERDE ADVOCATEN
Dit zijn onze advocaten die gespecialiseerd zijn op dit gebied.
Justin de Vries
Furkan Alkilic
Peter de Graaf
Meer over bedrijven in financiële moeilijkheden
Actie met betrekking tot belastingheffing in box 3
Zoals bekend, is er de afgelopen tijd veel beweging geweest op het gebied van de belastingheffing in box 3. In box 3 worden voornamelijk spaargeld, beleggingen en onroerend goed belast. Het vermogen in deze box werd voorheen belast op basis van een forfaitair rendement: de Belastingdienst stelde een verondersteld percentage vast, ongeacht het daadwerkelijke rendement. Dit betekende dat veel belastingplichtigen belasting betaalden over een rendement dat zij feitelijk niet hadden ontvangen. Misschien heeft u in het verleden ook wel te veel belasting betaald. De kans is dan groot dat u voor rechtsherstel in aanmerking komt!
Bestuurdersaansprakelijkheid na turboliquidatie
In een recente rechtszaak over turboliquidatie van een horecazaak oordeelde de rechtbank dat de bestuurders niet persoonlijk aansprakelijk waren. De zaak betrof het stoppen van de onderneming zonder baten, waarbij schuldeisers naar rato werden betaald. De verhuurder claimde onrechtmatigheid, maar de rechtbank stelde dat de turboliquidatie correct was uitgevoerd zonder verplichting tot faillissement.
Aansprakelijkheid van de bestuurder voor belastingschulden
Bestuurders van ondernemingen in moeilijkheden zijn zich er veelal van bewust dat handelingen die in het zicht van het faillissement (als het zo ver komt) zijn verricht, door een curator zullen worden onderzocht. Onverplichte rechtshandelingen waardoor schuldeisers zijn benadeeld kunnen door de curator worden teruggedraaid.
